Hemşirelik mesleği, doğası itibariyle gece çalışmasını, ağır ve tehli iş nitelemesini, çoğunlukta kadın işgücü istihdamını barındıran bir meslektir. Ülkemizde yaklaşık 110 bin hemşire görev yapmaktadır ve bir hemşireye 680 hasta düşmektedir. Ancak ülkemizde toplum sağlığını doğrudan etkilediği bilinen bu özgün mesleğin mensupları, mesleğin içerdiği bu önemli hassasiyetlere rağmen birçok sorunla karşı karşıyalar. Gece gündüz demeden, gerektiğinde 24 saat görev yapan hemşireler, sayılarının yetersiz olması nedeniyle çok sık nöbet tutmakta, bu nedenle daha fazla çalışmaktadırlar. Ülkemizde 300 bin kişiye 147 hemşire düşerken OECD ülkelerinde ortalama 100 bin kişiye 840 hemşire düşmektedir. Hemşire açığının kapatılması için özellikle kamuda İstihdamı arttırmak gerekmektedir.
Sağlık hizmetlerinde ana hedef insan sağlığıdır. Hemşirelerde, sağlık hizmeti veren en önemli ekip üyelerinden biridir. Ancak buna rağmen ne yazık ki hak ettikleri önemi görememektedirler. Sağlık kuruluşlartnm çok riskli çalışma alanları olduğu, bilinmektedir. Çünkü kan ve vücut sıvıları ile çok sayıda mikroorganizma insandan insana geçebilmektedir. O nedenle buralarda çalışanların diğer sivil çalışanlara göre enfeksiyon hastalıklarına yakalanma riskleri çok daha yüksektir. Ülkemizde, meslek hastalıkları ve risklerine karşı koruyucu önlemlerin yetersiz oluşu da başta hemşireler olmak üzere tüm sağlık çalışanlarını bu risklerle karşı karşıya bırakmaktadır.
Ülkemizdeki hemşirelerin temel eğitimden sonra öğretim kurumlan dışında branşlaşma imkanları yoktur. Bu nedenle hemşireler yönetimin istediği yerlerde çalışunlmaktadır. Örneğin uzun yıllar yoğun bakım hemşireliği yapan bir kişi yoğunluk nedeniyle farklı alanlarda da çalıştınlmaktadır. Bu durum ise hemşirelerin mesleklerinden gerekli doyumu alamamalarına neden olmaktadır. Hemşirelerin büyük bir kısmı ücret yetersizliği, görev yetki ve sorumluluklarının tam anlamıyla belli olmaması, risk fazlalığı, meslekte ilerleyememe, yoğun çalışma temposu, can güvenliklerinin olmaması, şiddet ve istedikleri branşta çalışamamaktan şikayet etmektedir. Meslekleri gereği kimse hemşirelerin hasta olabileceğini, yorulabileeeğini düşünmez. Ancak özellikle yoğun bakımda çalışan hemşirelerin çoğu yoğun iş temposu nedeniyle bel ve boyun fıtığı olmakta. Bu yoğun tempoya ve karşı karşıya oldukları risklere rağmen hemşireler diğer mesleklerde olduğu gibi yıpranma payı alamamaktadır.
Hemşirelerin yıllar itibarıyla çalışma şartlan oldukça gerilemiştir. Özellikle son zamanlarda vekil ebe hemşire gibi istihdam türleri hemşirelerin hem ekonomik hem de özlük haklan bakımından mağduriyet yaşamalarına neden olmaktadır. Belirttiğimiz nedenlerden dolayı hemşirelerimiz mutsuz çalışmakta ve sorunlarına bir an önce çözüm bulunmasını istemektedirler.
Yukarıda belirtilen nedenlerden dolayı mesleğin barındırdığı hassasiyetler de göz önünde tutularak, uluslararası antlaşmalar ve anayasamız ışığında hemşirelik mesleğinde yaşanan sorunların çözülebilmesi için gerekli olan sağlık politikalarının yeniden düzenlenmesi, ekonomik ve sosyal haklarının ayrı bir statüde değerlendirilmesi, çalışma koşullarının iyileştirilerek tespit edilen sorunlara kalıcı çözüm yollarının sağlanması amacıyla Anayasanın 98. ve Türkiye Büyük Millet Meclisi îç Tüzügünün 104. ve 105. maddeleri uyarınca Meclis Araştırması açılmasını saygılarımızla arz ederiz.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder